Wind en zon

Ik loop door een smalle gang. Het is koud en er is een harde wind. De gang, de muren ze voelen koud en guur. Aan het begin van de gang hingen jassen. Ik ben blij dat ik er een aangedaan heb en trek hem een beetje dichter om mij heen. Waar de smalle gang eindigt, kom ik in een prettige ronde ruimte. Het is er warm, vriendelijk. Ik voel mijn spieren ontspannen en mijn gezicht verzachten. De jas valt als vanzelf van mijn schouders af. Ik doe hem in de manden die daarvoor neergezet zijn. Ik kijk  nog eens rond en loop dan naar buiten. Daar zie ik videoschermen met de beelden van diegenen die mij voor zijn gegaan. Als ik naar hen kijk, zie ik wat ik zelf net heb gevoeld. De ontspanning na de kou, de rust die dat brengt en de vanzelfsprekendheid om mijn jas uit te doen.

Mijn inspiratie voor deze installatie is het verhaal van de strijd tussen de wind en de zon over wie het sterkste is. Voor mij is dit verhaal een aansprekende spiegel over leiderschap.