Onlangs ben ik naar een bijeenkomst over Social Media geweest gegeven door Amy van Son. Zeer inspirerend. Wat kan er een hoop en wat zitten er leuke dingen bij. Een van die mogelijkheden is Pinterest. Voor diegenen die het niet kennen. Een soort Facebook maar dan alleen met plaatjes. Je laat dus door middel van beelden zien wie je bent, waar je voor staat. Je hoeft niet alleen dingen van jezelf op je pagina te zetten, maar je kunt ook beelden laten zien die anderen neergezet hebben. Zo ontstaat er letterlijk een netwerk van plaatjes die steeds op een andere manier aan een onderwerp gekoppeld worden. En zo kun je dus uit zeer onverwachte hoek interesse voor jouw Pinterest pagina krijgen. Als fenomeen vind ik het zeer interessant. Ok, ik ben nog steeds een beetje een sukkeltje op dit soort nieuwe social media, maar ik weet dat ik er op een gegeven moment mijn draai wel mee vind. Mijn twijfel zit op een heel ander vlak.
Ik zie deze vorm van social media als een leuke manier om te laten zien wat een prachtige nieuwe dingen de maatschappelijke veranderingen met zich mee brengen. Dit is zo’n open manier van ontmoeten, ideeën genereren, je laten inspireren. Organisaties kunnen daar veel van leren. Het sluit dus uitstekend aan bij mijn boodschap: Mensen de maatschappelijke ontwikkelingen zijn prachtig. Blijf niet aan de kant staan, maar duik er in. Doe er aan mee, want het gebeurt toch. Tegelijkertijd weet ik dat nog maar heel weinig bestuurders en managers die ik graag wil bereiken zakelijk gebruik maken van dit soort media. Ik merk nog steeds dat veel van hen zelfs linkedin niet gebruiken. Dus het dilemma waar ik hier voor sta is meteen een mooie metafoor voor wat ik wil bereiken. Namelijk de brug slaan tussen de maatschappelijke ontwikkelingen buiten organisaties en het anticiperen daarop binnen organisaties. Ik ga het gewoon proberen met Pinterest. Ik duik er in. Wie weet uit welke onverwachte hoek er toch opeens een link ontstaat. Daar is het tenslotte op gebaseerd!
