Dit weekend weer eens buiten de deur gegeten. Gezellige ambiance, vlotte bediening en lekker eten. Prima avond dus. Wel gebeurde er iets bijzonders, dat weer eens duidelijk maakt hoe snel wij ons als mensen in een systeem laten vangen.
Bij binnenkomst waren wij langs een vitrine gelopen met heerlijk uitziende appeltaart. Op de kaart stond crème brûlée met vanillesaus. Nu vind ik de combinatie van appeltaart met vanillesaus het meest begeerlijke dessert dat bestaat, dus mijn keus was snel gemaakt.
- IK: “Mevrouw, voor mij graag een appelpunt met vanillesaus”.
- De serveerster: “Het spijt me mevrouw, maar dat hebben we niet”
- IK: [verbaasde blik] “Jawel hoor. In de vitrine liggen appelpunten en vanillesaus staat op de menukaart”.
- De serveerster: “Het spijt me mevrouw, maar de appelpunten komen van voor (de bar) en de vanillesaus komt uit de keuken”.
- IK: “Ja, en dus?”
- De serveerster: “ ………….”
- IK: “????”
- De serveerster: “ik zal zien wat ik kan doen”.
Ik moet zeggen, ze heeft het creatief opgelost. Na enige tijd arriveerde mijn appelpunt zonder vanillesaus, maar met slagroom. Niet veel daarna kwam het dessert van mijn partner (uit de keuken) met op zijn bord een schaaltje met vanillesaus. Op deze manier had ze blijkbaar het systeem van de bar en de keuken weten te vermijden.
Zo zie je maar hoe moeilijk het blijkbaar is om te voldoen aan klantwensen en echt maatwerk te leveren. Of is het systeem leidend geworden en neemt het bedienend personeel niet meer de moeite om even logisch na te denken? Wel bijzonder als je bedenkt dat de slogan van dit restaurant is: Wij maken er geen punt van!
