Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik van mijn werk houd. Ik geniet van de veranderingen die we maatschappelijk meemaken en het feit dat ik daar aan bij kan dragen via mijn werk. Ik moet er dan ook niet aan denken dat ik arbeidsongeschikt zou worden. Maar laten we eerlijk zijn, dat kan iedereen overkomen. Dus heb ik me verdiept in een arbeidsongeschiktheidsverzekering. En alles wat ze daarvan zeggen, klopt: het is moeilijk er een te krijgen, je hele medische dossier wordt gelicht en vervolgens betaal je je helemaal scheel. Logisch vindt mijn tussenpersoon, want de verzekeringsmaatschappij moet toch zijn risico’s afdekken? Maar is dat zo logisch? Waar was een verzekering ook al weer voor bedoeld? Het klopt dat ze hun risico’s moeten afdekken als hun doel is om zo veel mogelijk winst te maken. Maar is dat de reden waarom wij ooit een systeem van verzekeringen hebben gebouwd met elkaar? Volgens mij niet en ik ben niet van plan aan de gigantische winsten van de verzekeringsmaatschappijen bij te dragen. Gelukkig kwam ik vorige week in aanraking met een broodfonds in oprichting. Wat is een broodfonds? Een groep van maximaal 50 mensen die samen geld inlegt om als er een van de groep ziek is een uitbetaling te kunnen doen. Het is laagdrempelig, betaalbaar, solidair en transparant. En weet je, daar word ik zo blij van, van dit soort initiatieven. Dan weet ik zeker: het komt wel goed met onze maatschappij. Natuurlijk er gebeurt nog steeds een hoop in onze samenleving waar we niet blij van worden (de krant staat er vol mee). Maar tegelijkertijd gebeuren er zoveel mooie dingen, die langzaam groter worden. Kijk om je heen en zie ze. Volgens mij alle reden voor optimisme.
Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik van mijn werk houd. Ik geniet van de veranderingen die we maatschappelijk meemaken en het feit dat ik daar aan bij kan dragen via mijn werk. Ik moet er dan ook niet aan denken dat ik arbeidsongeschikt zou worden. Maar laten we eerlijk zijn, dat kan iedereen overkomen. Dus heb ik me verdiept in een arbeidsongeschiktheidsverzekering. En alles wat ze daarvan zeggen, klopt: het is moeilijk er een te krijgen, je hele medische dossier wordt gelicht en vervolgens betaal je je helemaal scheel. Logisch vindt mijn tussenpersoon, want de verzekeringsmaatschappij moet toch zijn risico’s afdekken? Maar is dat zo logisch? Waar was een verzekering ook al weer voor bedoeld? Het klopt dat ze hun risico’s moeten afdekken als hun doel is om zo veel mogelijk winst te maken. Maar is dat de reden waarom wij ooit een systeem van verzekeringen hebben gebouwd met elkaar? Volgens mij niet en ik ben niet van plan aan de gigantische winsten van de verzekeringsmaatschappijen bij te dragen. Gelukkig kwam ik vorige week in aanraking met een broodfonds in oprichting. Wat is een broodfonds? Een groep van maximaal 50 mensen die samen geld inlegt om als er een van de groep ziek is een uitbetaling te kunnen doen. Het is laagdrempelig, betaalbaar, solidair en transparant. En weet je, daar word ik zo blij van, van dit soort initiatieven. Dan weet ik zeker: het komt wel goed met onze maatschappij. Natuurlijk er gebeurt nog steeds een hoop in onze samenleving waar we niet blij van worden (de krant staat er vol mee). Maar tegelijkertijd gebeuren er zoveel mooie dingen, die langzaam groter worden. Kijk om je heen en zie ze. Volgens mij alle reden voor optimisme.
