Selecteer een pagina

Naast mijn werk als interim manager volg ik een kunstopleiding, gewoon lekker voor mezelf. Dat is voor mij een hele uitdaging. Ik ben namelijk wel creatief, maar niet erg kunstzinnig. Dat betekent dat ik niet mooi kan schilderen of tekenen. Ik zit in een groep met mensen die daar wel akelig goed in zijn. Ik voel me dan ook regelmatig ‘het sukkeltje’ van de groep. Gelukkig is mijn opleiding er vooral op gericht om uit mij te halen wat ik wél kan. Wat zijn technieken waar ik me prettig bij voel? Wat zijn ‘mijn’ materialen? Wat is ‘mijn’ stijl? Ik leer dus veel, vooral over mezelf.

Klinkt goed nietwaar? De ideale omstandigheden. Zo kun je op een prettige en veilige wijze jezelf ontwikkelen. Ja, het klinkt misschien goed, maar in de praktijk voelt het lang niet altijd zo. Ik realiseer me namelijk steeds meer dat door mij persoonlijk te ontwikkelen op ‘mijn’ technieken, ‘mijn’ materialen en ‘mijn’ stijl ik tegelijkertijd een hele hoop andere wegen afsnijd. Mijn hoofd weet wel dat ik die andere wegen niet zo in mijn vingers heb en dat het niet slim is mijn energie daar in te steken. Maar mijn gevoel vindt dat niet leuk. Ik wil het namelijk heel graag wél allemaal kunnen.

Als manager praat ik veel met medewerkers over hun persoonlijke ontwikkeling. Ik zie dat mensen graag willen ontdekken wat bij ze hoort en hoe ze daar echt goed in kunnen worden. En tegelijkertijd zie ik dat ze er heel veel moeite mee hebben om daar dan ook voor te gaan. Eerlijk gezegd vond ik dat vroeger maar ‘gezeur’, maar door mijn eigen ervaring snap ik dat nu veel beter. Want met de keuze voor het een, word je onherroepelijk gedwongen je ambities los te laten op iets anders. En soms doet dat gewoon een beetje pijn.

Als manager zal ik zeker doorgaan met mensen te steunen in hun persoonlijke ontwikkeling. Door me te blijven richten op wat iemand wél kan en niet op wat iemand niet kan. Maar daarnaast zal ik wat meer ruimte gaan inrichten voor een stukje ‘rouwverwerking’. Het accepteren dat er sommige dromen in je leven gewoon nooit uit zullen komen. Pas al je dat geaccepteerd hebt, kun je echt vol gaan voor waar je goed in bent. Persoonlijk heb ik daar nog een hele kluif aan.